دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 شاید آرام تــر می شدمـــــــــ

فقــط و فقـــط…

اگر می فهمیدیـــــــــــــــ ،

حرفهایم به همین راحتــــی که می خوانیــــــــــ

نوشتهــــــــــ نشده اند !!!

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 کفشی خریده ام ...!!! نه برای رفتن ...برایت می فرستم!!!

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 اي کاشــــــــــــــــــــ ميتوانستمــــــــــــــ کوهـــــــــــ باشمـــــــــــ

                 و تکيه گاهيـــــــــــــــــــ برايت باشم. اي کاش ميتوانستم درختــــــــــــــــ

باشم و سايهـــــــــــــــــــــ بانيـــــــــــــــــ براي لحظاتتـــــــــــــــــــــــ.

                اي کاش ميتوانستـــــــــــــــم رنگیـنـــ  کمــــان باشم تا در آسمـانـــــــــــــــــــــــــــــ

زندگيت برقصـمــــــــــــــ و رنگهاي خوش زندگي را برايت نمايان سازمــــــــــــــــــ.

               اي کـــــــــــــــــــاشــــــــــــــــــــــــ ميتوانستمــــــــــــــــــ

حتيـــــــــــــــ حتي براي يک بار همـــــــــــــــ که شده وجودت را با دستانمـــ احساس کنمــ.

                 وليـــــــــــــــــــــــــــــــ هــــــــــــــــــــــر چهــــــــــــــــــــ

باشم و هر کجا باشم بي عضر و بهانه عاشقت هستمــــــــــــــ و عاشقت ميمانمـــــــــــ

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 زمــــــــاني كه اجازه ورود مرا همــــــــــرآه با كوله باري از عشق در عمق چشمانت را دادي ،

خود ميدانستي اسير چشمانتـــــــــــــــ هيچ گآه ازاد نمي شود 

و آن لحظه كه روحم را تسخيــــر كردي تو فهميدي هيچ زمان روح من از تو جدا نخواهد شد. 

من به ياد تو و تو بي ياد مجدا از من هم قسم من با تمامــــــــــ كودكيم با عشق تو بزرگ شدمـــــــــ

حال چگونه مي توانم سنگ صبور غم هايم را فراموش كنمـــــــــــ

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 خيالاتي شدم يا اينكه اينجايي هنوز

                                      واقعي هستي و يا هم جنس رويايي هنوز

باز ميترسم مبادا سايه هايت گم شود

                                    گرچه در چشمان من هر روز پيدايي هنوز

باوجود اينكه تو مثل حبابي گفته اند

                                     در خيال عــــاشــــقـــــم مانند دريايي هنوز

چشم هايت را نگير از من، كمي بگذار تا

                                       اينكه از چشمت بفهمم بهترين هايي هنوز

بيت آخر كه رسيدم سايه ات كم رنگ شود

                                        وهم شيرينم نرو، اينجا تو از مايي هنوز

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 شکـستمـــــــــ ولی تکیــــــــــــه گآه توامـــــــــــــــــــــــ

ببین بی کســـــــــــــــــ امآ پنآه توامــــــــــــــ

یه عمـــــــــــــــــــــــــــــر کهـ غصه و غــم پرام...... به جآی تو بآزم شکستــــــــــ می خورم

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

دلمــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ را هیچکســــــــــ باور نـــــــــــــــــــداشتــــ ........

           هیچکســــــــــ کــــــــــــــــــــــــــــــــــاریــــــ به کـــــــــــــــــــار من نداشتـــــــ ........

    بنویسید بعـــــــــــــــــــــــــــد مرگمــــــــــــــ روی سنگـمـــــ ..........

            با خطوطیـــــــــــــ  نـــــــــــــــــــــــرمـــــــ و زیبــــــــــــــــــــآ و قشنگـــــــ ........

                  آنکهــــــــــ خوابیدهـــــــ استــــــــــ در اینـــــــــ گــــــــــــــــــــــــــــــــــور ..........

بودنشـــــــــ را هیچکســــــ بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاور نداشتـــــــ.............

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 حوصـــله خوانــدن ندارمــــــــــــ

حوصـــله نوشتــن هم ندارمـــــــــــــــــــــــــــــ

           این همـــه دلتنـــگی دیگر نه بـآ خــواندن کمــــــــــــ می شود ، نه نوشـــتنــــــــــــــ...

                     دلـــم تو رامی خـــواهد!

فقــــط همــــینــــــــــــــــــــــــــ !!!!!

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 در یک روز خزان پاییزی پرستویی را در حال مهاجرت دیدم به او گفتم:

چون به دیار یارم میروی به او بگو دوستش دارم ومنتظرش می مانم.

بهار سال بعد پرستو نفس نفس زنان آمد.

و گفت:

دوستـــــش بدار ولی منتظــــــــرش نمـــــــــان.

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره