از مــــــــــــــــــرگ نترسید

از این بترسیـــــــــــــــد

که وقتی زنده اید ....

چیـــــــــــزی درون شما بمیرد

به نام انسانیــــــــــــــــــــــت...!!!!

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

کاش میفهمیدی

قهر میکنم

تا دستم را محکم تر بگیری و بلند تر بگویی

بـــــــمـــــــــــــان

نه اینکه شانه بالا بیندازی و آرام بگویی

هر جور راحتی

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 تا بر میدارمش از تو می نویسد ،


مانده ام . . . !


این "خودنویس" است


یا "تونویس" . . . !

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 زیباست یادت ،

اگر خودت بودی


چه غوغایی می کردی . . . !

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 دلتنگی حس عجیبی است . . .

که گاهی تو را به یادم می آورد ،


گاهی یعنی همیشه ،


گاهی یعنی الان . . .

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 دمش گرمــــــ …

باران را مــــی گویــمــــــ

به شانه امــــــ زد و گفت:

“خسته شدیـــــــ …

امــــــروز را تو استراحت کن…

مــــن به جایت مــــی بارمـــــــــ

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 آدمـها ، مثل ِ سایه اند !
              ازشـون فــرار کنی ،
                         دنبــالت میدوند !
                              دنبالشون که بــدویی ،
                                          ازت فــرار میکنند !!

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

می روم اما بدان یک سنگ هم خواهد شکست

آنچـــــنان که تارو پود قلب من از هــــم گسست

می روم با زخم هـــــایی مانده از یک سال سرد

آن همه برفی که آمـــــد آشـــــــیانم را شکست

می روم اما نگویــــــــی بی وفــــــا بود و نمــــاند

از هجوم سایه هــــا دیگر نگــــــاهم خسته است

راســــــتی : یادت بمــــــــاند از گـناه چشم تو

تاول غــــــربت به روی باغ احســــــاسم نشست

طـــــــرح ویران کـــردنم اما عجیب و ســــــاده بود

روی جلد خاطــــراتم دست طوفــــــان نقش بست

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره

 رفــتـنـت را صــاפــب اפֿــتـیــار بــوבے

امـّــــا . . .

هــرگـــز فـــرامــوش نـــڪــטּ ،

قـــرار نــبــوב ایــטּ طـــور تــمــاҐ شـــوב (!)

دوستـان عزیــز نظــر یادتـــون نــره